PINGWINY

Pingwiny tońce w oliwskim zoo

      Charakterystyczne dla nich jest wrzecionowate ciało, niewielka podłużna głowa oraz spłaszczony po bokach dziób. Gładko przylegające, gęste, natłuszczone upierzenie stanowi nie tylko zabezpieczenie przed zimnem, lecz zmniejsza również tarcie przy pływaniu pod wodą. Lako narząd napędowy służą im skrzydła przekształcone w płetwy, którymi niektóre gatunki wykonują do 120 ruchów wioślarskich na minutę. Nogi w trakcie pływania spełniają zaledwie rolę dodatkowego steru obok szyi i ogona. Nie mogą ich składać, ani ich przekręcać, jak to robią ptaki, ruchomy jest natomiast staw barkowy. Pingwiny mają nogi tak daleko przesunięte do tyłu, że muszą stać wyprostowane w pozycji pionowej. Przy wyskakiwaniu z wody, na przykład na krę lodową, pingwin wylatuje w powietrze do 2 metrów, jak korek z butelki szampana, Palce nóg przesuniętych na sam koniec ciała są spięte błoną pływną, a całe nogi stosunkowo małe. Na lądzie pingwiny poruszają się niemrawo drobnymi kroczkami, ale mimo to mogą przebywać nawet spore odległości. Większą część życia spędzają w wodzie. Tylko w okresie godowym gromadzą się na lądzie w duże kolonie. W tym czasie, zwykle na początku lub pod koniec okresu rozrodczego, następuje pierzenie się. Proces ten jest zupełnie inny niż u pozostałych ptaków. Pióra nie wypadają stopniowo, lecz wszystkie jednocześnie. Nowe upierzenie wyrasta w ciągu 10-24 dni. W okresie przejściowym nagie ptaki nie mogą wchodzić do wody i nie pobierają wówczas pokarmu, składającego się normalnie z ryb i skorupiaków. Małe gatunki pingwinów składają 2 jaja, większe-tylko jedno. Niekiedy budują one nieskomplikowane gniazda, albo umieszczają jaja w specjalnym fałdzie skórnym na brzuchu. Znamy obecnie 16 gatunków pingwinów żyjących w niektórych częściach Antarktydy, na wyspach mórz antarktycznych od przylądka Horn do Nowej Zelandii, a ku północy położonych w pobliżu Zwrotnika Koziorożca. Wyjątek stanowią dwa gatunki, z których jeden żyje na zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej, a drugi nawet na wyspach Galapagos, a więc niemal na równiku.

      6 RODZAJÓW PINGWINÓW
Pingwin Królewski, Pingwin Cesarski - składają jedno jajo, które jest przetrzymywane na powierzchni stopy przykryte fałdem skóry brzucha. Pingwin Cesarski rozmnaża się w największe mrozy, w czasie trwania zimy arktycznej. Jaja wysiadują samce. Okres nieprzyjmowania pokarmu u wysiadujących samców wynosi 115 dni i jest najdłuższy jaki notuje się u ptaków. Młode pingwina królewskiego spędzają zimę w wielkich grupach, tak zwanych przedszkolach. Wiele z nich ginie w czasie 9-13 miesięcy potrzebnych do całkowitego wypierzenia się. Jest to najdłuższy okres wypierzania się ptaków. SKOCZE to pingwiny posiadające czuby i grube dzioby. Dorosłe ptaki posiadają wyraźny żółty lub pomarańczowy czub. Składają po dwa jaja.

      PINGWINY OSIADŁE (toniec, humbolta, magellana, równikowy)
Żyją w klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Większość buduje gniazda w jamach lub szczelinach.

      W ogrodach zoologicznych nierzadko hodowany jest pingwin toniec (Spheniscus demersus), którego ojczyzną są zachodnie wybrzeża Afryki Południowej i pobliskie wyspy. Ma on około 65 cm wzrostu. Pierś ozdobiona jest charakterystyczną czarną przepaską.

Opracowały:
Dorota Kłos
Małgorzata Krzyżanowska
uczennice klasy VIIIa Samorządowej Szkoły Podstawowej nr 34 w Gdyni
Maj 1999 r.

zoo@zoo.gd.pl
Webmaster