Pierwszy krakowski wodociąg pochodzi prawdopodobnie z XIII wieku i
przypominał akwedukty rzymskie. Mówi o nim dokument z 1286 roku wystawiany przez
księcia krakowskiego Leszka Czarnego, który przyznał dominikanom prawo do sprowadzania
wody do swojego klasztoru z rzeki Rudawy z Mydlnik przez wieś Krowodrza. Wodociąg nowocześniejszy pojawił się na początku XV wieku.
Ujęcie znajdował się nad sztucznym korytem Rudawy obok kościoła oo. Reformatorów.
Zasadniczym jego elementem było potężne koło z czerpakami, z których przy obrocie
woda wlewała się do specjalnego zbiornika skąd grawitacyjnie drewnianymi rurami płynęła
do ustawianych w kilku punktach miasta mniejszych zbiorników zwanych rząpiami,
bądź bezpośrednio do domów. Wodociągi krakowskie uległy zniszczeniu podczas najazdu szwedzkiego w 1657
roku i przez ponad 200 nikt ich nie odbudowywał. Dopiero w 1898 roku rada miejska podjęła
uchwałę, której punk 1 brzmiał: "Postanawia się budowę wodociągu miejskiego pompowanego o
wydajności 16 tys. m3 największej dziennej dostawy, zasilaną wodą gruntową Bielan".
Oficjalne uruchomienie wodociągu nastąpiło 14 lutego 1901 roku. Wraz ze stale rosnącym zapotrzebowaniem na wodę Krakowa, powstawały rozmaite
pomysły i projekty. Jeden z nich zakładał grawitacyjne sprowadzanie wody z Tatr. Rurociąg
miał liczyć 106 km, ale ze względu na zmienną wydajność ujęcia na Olczy oraz olbrzymie
koszty nie został zrealizowany. W 1950 roku po raz pierwszy zaobserwowano w Wiśle w Krakowie ławicę
martwych ryb. W 1954 roku Wisła była już zanieczyszczona, że woda ze względu na
odrażający zapach nie nadawała się do picia. Spowodował to natychmiastową konieczność budowy
nowych ujęć wodnych i zakładów uzdatniania. W 1955 roku oddano do eksploatacji zakład "Rudawa" ; w 1957 roku rozpoczęto
wykorzystywać wody rzeki Sanki (18 lutego 1988r. ostatecznie zaprzestano poboru wody z
Wisły); w 1960 roku oddano do eksploatacji Zakład Uzdatniania Wody "Dłubnia" dla nowej
Huty: w 1974 roku uruchomiono ZUW "Raba I". Największy deficyt wody w Krakowi wystąpił w latach 80. Dopiero częściowe
uruchomienie zakładu "Raba II" w 1987 roku złagodziło problem. Dziś można powiedzieć,
że ilość wody doprowadzanej do miasta zaspokaja podstawowe potrzeby mieszkańców i przemysłu
z wyjątkiem północnej części miasta, gdzie brak niezbędnej infrastruktury (magistrali
wodociągowej oraz zbiorników w Górce Narodowej) jest jeszcze powodem niedoborów wody.